WIELKI POST A.D. 2019

LIST PASTERSKI NA WIELKI POST A.D. 2019
Czcigodni Kapłani i Osoby Życia Konsekrowanego! Umiłowani Bracia i Siostry!
Rozpoczynamy Wielki Post, czas bardzo ważny w życiu każdej wierzącej osoby, a co za tym idzie, ważny czas dla Świętości małżeństwa i rodziny.
Przed nami 40 dni specjalnego okresu przygotowanła na rzeczywiste spotkanłe z Bogiem. Człowiek, z racji swojej małości i grzesznoścł, potrzebuje stanąć przed Bogłem odpowiednio przygotowany, a do tego potrzebny mu jest najpierw czas. Prorocy długo przygotowywali się na spotkanie z Bogiem, szczególnie wtedy, kiedy czekała ich ważna do spełnienia misja. Mojżesz przez 40 dni i nocy przebywał na górze Synaj poszcząc, by otrzymać wreszcie tablice 10 przykazań. Eliasz, mocą pokarmu niebieskiego, szedł przez 40 dni i 40 nocy aż do Bożej góry Horeb, by doświadczyć spotkania z Bogiem w postaci cichego poszumu wiatru. Nawet pogańscy Niniwici, dzięki głoszeniu prawdy przczproroka Jonasza, potrafili przez 40 dni pościć, by przebłagać Boga i przekonać Go do ocalenia ich młasta od zagłady. Tym bardziej Jezus, idąc za przykładem tego symbolicznego znaku, udajc się na pustynię, by przez 40 dni przygotować się do swojej misji zbawczej. Również każdy z nas w okresie Wielkiego Postu otrzymuje więc swoje 40 dni, czas na przygotowanńe do szczególnego spotkania z Bogiem w tajemnicy zbawienia.
W tym wyjątkowym czasie towarzyszą nam słowa: „Nawracajcie się i wierzcie Ewangelii”, ktore wypowiedział kapłan w Srodę Popielcową posypując nasze głowy popiołem na znak rozpoczęcia Wiclkłego Postu. Ta postawa pokory wprowadza w proces spotkanła Bogiem, któremu towarzyszą: post, jałmużna i modlitwa, trzy podstawowe biblijne działania człowieka będące swoistym znakiem jego nawrócenia i pokory. Wszystkie te elementy były wcześniej wykorzystywane przez proroków Izraela i Świętych Kościoła, nic mówiąc już o samym Jezusie, który na pustyni pościł i modlił się, by w swoim czasie oddać swoje życie na krzyżu. Działanra te w efekcie są wyrazem naszcj miłości, wewnętrznej zadumy i powagł nad tajemnłcami zbawienia, które wprowadzają w samo centxum zbawczej myśli i działania Bożego. To one uczą nas słuchania woli Bożej i wrażliwości na prawdziwe potrzeby drugiego człowieka.
Umiłowani Bracia i Siostry!
W przeżywanym Roku Swiętości Małżeństwa i Rodziny zastanówmy się bardzo poważnie nad spotkaniem Bogiem całej rodziny i prawdziwie podejmijmy post, polegający na powstrzymaniu się z motywów religijnych i moralnych od spożywania niektórych potraw i na ograniczenłu ilości spozywancgo w ciągu dnia pokarmu.
Praktyka postu, którą podcjmujcmy, znana jest od najdawniejszych czasów. Już Stary Testament przytacza wiele przykładów praktykowania postu, jak na przykład post Dawida w czasłc Śmlectelnej choroby syna czy post mieszkańców Niniwy. Ewangelie wspominają o tym, że post praktykowali uczniowie Jana Chrzciciela i zapowiadają, że także ucznłowic Jezusa będą pościć, kiedy nic będą mieli pośród siebie swojego Mistrza, a Dzieje Apostolskie wyraźnlc mówłą o postach w pierwszych gmłnach chrześcijańskich. Często ten post nie ograniczał się tylko do zwykłego powstrzymania się od spożywania niektórych pokarmów, lecz towarzyszyła mu także praktyka dodatkowych umartwień.
Obecnie przepisy postnc Kościoła obejmują dwie formy postu: post jakościowy, czyli powstrzymanłe się od spożywania potraw mięsnych, oraz post ilościowy, czyli takie ograniczenłe spożywania pokarmów, aby tylko raz w ciągu dnia najeść się do syta.
Do praktykowania postu dołączmy modlitwę w rodzinie i wspólnocie parafialnej. W rodzinie znajdźmy czas na codzienny pacierz, koronkę do Bożego Miłosierdzia czy wspólny różaniec. Natomłast we wspólnocie parafialnej nicch nie zabraknłe nas na Gorzkich Załach, Drodze Krzyżowej i rekolekcjach. Pamięta)my przy tym aby nasza modlitwa była miła Bogu, dlatego przystąpmy do spowiedzi oraz często przystępujmy do Komunii Świętej, aby nie tylko ustamł uwielbiać Boga, alc równłeż czystym sercem.
Post i modlitwę dopełnijmy dobrym uczynkiem, który nazywamy jałmużną. Pismo Swięte wiele razy wspomina o obowiązku dawania jałmużny. Właściwym motywem jej dawaniajest miłośc, znajdująca swój zewnętrzny wyraz w miłości bliźniego. Jako chrześcijanie pamiętamy o słowach Jezusa: „Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmnłcjszych, Mnieście uczynili”. Związek jałmużny z miłością sprawia, że jest ona cenniejsza od złota, że oczyszcza z grzechów, że ubogaca nie tylko tego, który coś otrzymuje, ale również tego, który daje.
Aby jałmużna była rzeczywiścłc owocna, musi być prawdziwym darcm serca, bezinteresownym i szczerym. Jałmużna więc nie możc być zwykłym oddaniem komuś tego, co mi zbywa, co jest mł już niepotrzebne. Ona musi być dzieleniem słę drugim człowiekiem bogactwem swego serca,
Obowiązek dawania jałmużny dotyczy wszystkich: nie tylko bogatych, ale i tych, którzy sami niewiele posładają. Jałmużny nie można bowiem zawężaĆ tylko do dzielenia się dobrami matcrłalnymi Przy dawaniu jałmużny nic jest bowiem ważne tylko to, ile damy drugiemu człowiekowi w wymiarze czysto materialnym, alc aby był to dar płynący z głębi serca i był darem miłości.
Drodzy Bracia i siostry!
W takim właśnie duchu przeżyjmy tegoroczny okres Wielkiego Postu i uczynmy go sposobem naszego życła w rodzinach, bowiem takiej postawy potrzebuje Kościół i Śwłat, a w nim Ukraina. Wszystkie problemy różnej natury, mogą być rozwiązane tylko na drodze zrozumienia i podjęcia pokuty w czynach i modlitwic. Dotyczy to wszystkich, począwszy od władzy świeckiej, poprzez wspólnotę Kosciola i naszą osobistą postawę. Jeśli chcemy by zwyciężyło dobro, to sami bądźmy dobrzy i wytrwali. Szczególnie tej wytrwałości potrzcba w małżenstwach i rodzinach, które doświadczają nic tylko trudu codziennego życia, alc i związanej z poszukiwanlem pracy rozłąką.
Na taką wielkopostną drogę postu, modlitwy i jałmużny niech nam wszystkim błogosławi Bóg Wszechmogący: Ojciec i Syn i Duch Swięty. Amen,
Lwów, dnia 6 marca 2()19 roku
N. 91/2019
Uwaga! List naležy odczytać na wszystkich Mszach św. w I Niedziele Wielkiego Postu, 10 marca 2019 roku.